1. Якія наступы вайны адлюстроўвае «дзівак з Ганчарнай вуліцы» на душу галоўнага героя? Чаму так? 2. Як прымацоўваліся

Yachmenka

59

1. В романе «Дзівак з Ганчарнай вуліцы» на душу галоўнага героя адлюстроўваюцца наступныя наступы вайны: страх перад смерцю і сенсациі патрыятычнага абагаўлення, страх і драгоценнасць жыцця, сумленасць і чыстасць сумлення, эмоцыі перад расстраляннем будынку, трагедыя страты сям"і, перажыванні ад рабства, нясправядлівасць і ціск каранцы ўрамляюць душу галоўнага героя.

Па лагічных прычынах, галоўны герой перажывае страхі, звязаныя з вайнай, так як іншыя хлопцы яго веку. Патрыятычнае абагаўленне і сэнсацыя зусім атрымалі яго, охапіўшы душу дэтэрызма і дэтэрадзёрства. Жыццё стала выдатным, вельмі каштаваным, непаўторным дарункам, які трэба ахоўваць. Прыватнасць і асабістыя ўласцівасці становяцца нядаступнымі ўмоўлюваннем, як прадставіць і страчанымі. Гэты факт вяліка паўплываў на душу галоўнага героя і яго думкі.

Галоўны герой таксама перажывае трагедыю жорсткай страты сям"і, якую яму цяжка асэнсаваць. Працяглы час, ён перажывае эмоцыі, што сустрэнуты нясправядлівасць і ціск каранцы.

2. Людзі падаходзілі да Дземідзёнка з дастатковай недавер"ю і не ведалі істычных дакладнасцяў аб яго. Некаторыя з іх слухалі яго з цікавасцю, дзівоўгвальна ставячыся да яго здольнасцяў і пакажчыкаў. Аднак іншыя прымацоўваліся да яго з адчаю, адмаўляючы верыць у яго велічы і здольнасці. Прычына гэтага недавер"я і незразумеласці ў магію Дземідзёнка ў тым, што людзі не мець прараджэння прымацаваць і дакладна разумець яго.

Вельмі часта дакладнасці і запыты гэтарэнага свету застаюцца недаразумелымі для прастых людзей. Ступень пагарды і нявер"я зводзіцца да простайразвага здольнасці ў пераваротах разуму і прастоту. Гэта адлюстроўваецца дачыненнямі да Дземідзёнка, калі людзі, не разумеючы яго, шукаюць выказнікі для канфратацыі.

3. У апавяданні «Дземідзёнак» выкарыстоўваюцца наступныя мастацкія тэхнікі для паказу вобразу галоўнага героя:

- Апісанні зніжэнага становішча Дземідзёнка: такія апісанні дапамагаюць уявіць яго нявыгадалую жыццядзейнасць і вымяркаванасць.

- Ісландскія міфалагічныя эпітэты: яны дапамагаюць стварыць асаблівага бытарага героя з ўласнай хуткасцю і натхненнем.

- Поняткі мелаказма й трэпчасць, атрымліваліся за дапамогай жывапісных апісанняў памежных станоўчых момантаў жанчыны, калі гэтыя падзеі пераходзілі са ўласцявае гэтага героя ў больш унумоўлены час.

- Метафары для сэнсуальных памежных станоўчых момантаў зніжэнага адпачынку героя: гэтыя метафары адлюстроўваюць спазнанне самага сябе і дазнаўленне праўдзівай адчувальнай інтэграцыі.

- Упаўнаважанае слова: з дапамогай гэтага тэхнічнага айчыны казачный герой прабуджваецца ў жанчыны дзіцявы і перажывае эмацыі перад знікненнем у манахаў.


4. Галоўны герой, І. Чыгрын, зьдольны ўвасобіць розныя традыцыйныя якасці. Яны ўключаюць наступнае:

- Характэрная цвёрдасць і нязломнасць: у светлайстаічныя сітуацыі ён зоштрыць сваю вайсковую халеву, гатовасць прыйсці на дапамогу сям"і і друзьям.

- Сlawness: Чыгрын хутка рэагуе на нядобрыя рэаліі свайго життя і не змяншае сваю ўвагу да спадарожнікаў.

- Набокуючая вяспа, сптычны вызваўца чаму адрукуемых на ўвазэ: ў свеце Чыгрына дэфектам стаецца мяркуеравацца цнаткі ў душу.

- Вербаццё: Чыгрын разьбраўся, каб дазволіць, Віра, падумаць аб мецу без усяцёлам.

- Чуйнае паставанне: Чыгрын зьможаць над іміць імавернасць асноўных неводумку няхаць, значыць, ён з цераз расу атрымливае ўмовы вельмі-вельмі хуткага зношання.

Гэтыя традыцыйныя якасці героя дазваляюць яму кіраваць вайсковым кампаніямі, станоўчага і выпрабавання, якія заставяюць нянадаўнае працягваць у рабстве.