Аналізу радзіма верша Алеся Разанава, не маю наракання з табой, адказнасцю не абмяжоўваюся. Я не ў поўнай меры ў тваёй
Аналізу радзіма верша Алеся Разанава, не маю наракання з табой, адказнасцю не абмяжоўваюся. Я не ў поўнай меры ў тваёй вяселасці, аддалены ад цябе ў развагах і замешанасці. Паслухаюся бездны, гляджуць на мяне зайздросна вакно, аблочуся ў туман, зварганую сумамневамі. Калі пробуждаецца вяселасць? Ты прыходзіш, а я торкаюся гэтага. Мне невядома, звонкужасць твая, з якога месца ты паходзіш і дзе з"яўляешся зноў. Ты не паемлюешся ў красце, дзе гудзець раць, дзе я не магу апынуцца ў тваімы межах і не ўразіць твой пачатак. Мяне цяжкае святло ласкае, мае ўзходы-заходы: там там ты ты заўсёды уся прыйдзеш.
Letuchiy_Mysh 55
Аналізуючы верш Алеся Разанава, мы можам зьвязаць яго з прасторай паэтаўскай рэалізацыі адносін паміж людзьмі. Верш прадстаўляе сабой метафарычную выяву адносін двух людзей. Першая строфа гаворыць пра тое, што аўтар не паўнамоць выразаў узаемае ўзаемаадносіны, якія былі замарожаныя і пазбаўленыя цепаслоўя.У другой строфе поэт паказвае, што ён ня мае інфармацыі аб агульным задніцы свайго партнёра, яго месцы нараджэння ці з"яўлення. Гэтыя невядомасці ўзносіць элемэнт нерацыянальнасці ў адносіны і некім дзівосным чынам падзяляюць героя ад свайго супраціўніка.
Трэцяя строфа апісвае цяжкае становішча паміж адносінамі. Светлае, прыемнасць ласкавае святло, якое паказвае тымчасовае змяненне ў адносінах, асабліва іх эмоцыянальны аспект. Аўтар стварае абраз узношэнняў, якія не з"яўляюцца постаяннымі, а падальшыя "заўсёды" могуць ператварыцца ў невядомасць.
Аналізуючы вязы прадстаўленых у вершы, можам сконстатаваць, што гэта абзначае камплекснасць і цяжкасць узаемадзеянняў у адносінах, узнікаючых прыйшлося здзейсняць праз аналіз вершы.