Па якім прынцыпе аўтар не прызначае назву твору? Якім спосабам маглі б назваць гэта верш? (Генадзь Пашкоў

Zvonkiy_Elf

45

Па вашым запыце нядзейны няўстаноўлены тэрмін "прынцыпе аўтар не прызначае назву твору". Але я магу падаць агульны разгляд на тэму, як аўтары могуць выбраць назву для сваіх твораў і з якіх прынцыпаў адмаўляюцца ад прысваення назвы.

У адным выпадку аўтар можа ўспрымаць твор як такі, што ня можа быць апісаны разрабаткам назвы. Гэта можа адбывацца, калі твор мае атрымалася так заманчыва, што назва апраўданьне не паспяхова не цікава.

У іншых выпадках аўтар можа рашыць не даць назву твору для забеспячэння ўяўлення адкрытага ці незавяршанага сабральнай ідэі. Захоўваючы адкрытае, аўтар можа дапушчаць шырокую глабальную интерпрэтацыю адказу, не абмежоўваючы глядзячых.

У іншых выпадках, аўтар можа праграміраваць твор без назвы для таго, каб паказаць свабоду фантазіі і крэатывнасці гледачаў. Гэта можа пераключаць увагу на сам ідэйны змест твора, скарыстаць разум гледачаў для стварэння назвы, альбо паказваць узаемадзеянне паміж абразамі.

Што ж до вашага другога пытання, гэта залежыць ад таго, якімі спосабамі вы разумеете верш. Генерал)
Нягледзячы на гэта, адкідаючы выкарыстанне назвы, аўтары могуць здольныя выкарыстоуваць розныя элементы тваства і мовы, каб у дадзеным вершы адрасавацца да тэмы ці пракаментаваць яе.

І нарэшце, аўтары могуць магчыма адаптаваць патрабаванні для выбару назвы твору ў працэсе вытворчасці працы. Гэта можа абмежавацца прыстасаваннем твору да замоўлень рэдакцыі, рэспебтываюць пагляды і цікавасць чытачоў, ці стварэннем эфекту інтрыгі і неспэктаванасці.

Таму, каб назваць верш без пазначэння аўтара, маглі бы быць выкарыстаныя розныя падыходы, такія як выбар назвы па сітуацыі, звязанай з вершам, карыстанне симвалаў ці ключавых элементаў з самога верша, альбо ніякой назвы, якая дасведчвае адкрытае зрэнне верша і дазваляе глядзячаму прыехаць сваю індывідуальную інтэрпрэтацыю.

Спадзяюся, гэта адказвае на вашы пытанні пра прынцып неназванай назвы твора і камунікуюцца з учням."