Ваша ацэнка на верш Ёсць сілаўная прыстраста

Звездопад_Волшебник_9629

68

"Ёсць сілаўная прыстраста" - верш беларускага паэта Уладзіміра Караткевіча, які тлумачыць сілу страстей ў чалавека. У гэтай паэзіі, Караткевіч паказвае, што сіла прыстраста можа быць магутнай сілай, якая кіруе нашымі дзеяннямі і змагае перашкоды ў сваіх шляхах.

У першай строфе вершу паэт піша, што "есть сілаўная прыстраста, якая запускае нашых закаханых", далейі сажаючы дубы і паліваючы грозавымі навурамі, якія праклінаюць свята Раніных зорых. Гэтыя метафарычныя высказваннія паказваюць, што страсті, як сіла, актыўная і непасведчвальная.

У другой строфе паэт апісвае, як прыстраста "ціскне зияючым цынтом" і аблізвае "шыкуры ўспрыманых мірцулін", што азначае, што сіла прыстрасты выклікае хуткае і кіруецца патрэбая змяншыць стражы і запаўняе свае ваколле прагнойнымі перажываннямі.

Трэцяя строфа адлюстроўвае, як гэтая прыстраста ўзнікае і радуе нас сваёй магутнасцю: "яна бярэ ў святыні ты, масоўна пажырае тваю мертвую і напаўняе жывых акцыямі ўжыву". Паэт, як мовіць у гэтай строфе, уяўляе сілу прыстрасты як нечага надззвычайна магутнага, якое здольна паглыбляць нашыя перажыванні і ўзбагаціць наша жыццё.

У заключэнні вершу, Караткевіч піша, што прыстраста можа быць велізарным палаўднем, якое гасіць адносіны з бунтаю і нясталым паводзінам. Гэта паказвае, што, хоць сіла прыстрасты можа быць пагрэшнай і неканструктыўнай, яна прыносіць магутнасць і багаценне ў нашым жыцці.

У загальным разборы вершу "Ёсць сілаўная прыстраста" Владимира Караткевича, мы бачым, што паэт апісвае сілу страстей ў чалавека, з акцэнтам на яе магутнасць і перавагі, але таксама паказвае яе патэнцыял пракладаць шлях да абмежаванняў і супражыць натуральных рацыянальных стаўленняў. Верш "Ёсць сілаўная прыстраста" можа ўдасканаліць нашу ўнутраную сілу і дапамагчы нам зразумець іх уплыв на нашыя дзеянні і паведамленні.