"Спадчына" - гэта вядомы верш Янкі Купалы, выдатнага беларускага паэта, які ўвайшоў у зал славы светавой літаратуры. Верш "Спадчына" быў напісаны ў 1906 годзе і яўляецца адным з найвыдатнейшых твораў паэта.
У гэтай вершы аўтар аписвае свае пачуцці, перажыванні і глыбокую сутнасць беларускага народу, паказваючы важнасць нацыянальнай культуры ў жыцці кожнага чалавека. З назвы верша нам стаецца зразумела, што аўтар дасць нам заўдагу аднаковую прыладу з інэтэрактыўным нацыянальным музэем.
У першай частцы верша Янка Купала асланоўваецца на спадчыну сваіх прадкаў - іх мову, традыцыі, мастацтва, нацыянальнае спадчына. Аўтар кажа, што ён мае гонар носіць гэтую спадчыну і гатовы на ўсё для яе абароны.
У наступнай частцы, Янка Купала прыходзіць да прызнання, што ягоў дарэчнасць - гэта паэтычнае слова. Ён сапраўды верыць у сілу слова і перакананы, што яго творчасць можа пранісці святло і надзею ў сэрцах людзей.
У гэтай вершы, Янка Купала таксама асабліва актывізуе працэс нацыянальнай самаідэнтыфікацыі. Аўтар заклікае сваіх сапраўдных сяброў прагнуць да свабоды, перамогі і незалежнасці, ствараючы новую Беларусь.
Характэрнай асаблівасцю верша "Спадчына" з"яўляецца мастацкае выкананне, панімаць якое могуць не толькі беларускія чытачы, а і ўсе людзі, якія здольныя ўціснуць у свае сэрцы другую народную культуру, пераплеценую з паэзіяй.
Гэта памяць, грудкі пручэньня, паэтычная гандроўка, якую беларускія людзі нясуць у сабе з пакаленьня ў пакаленьне. "Спадчына" - гэта не толькі вялікі твор Янкі Купалы, але і сімвал беларускага духу, вернасці сваёй зямлі і нацыі.
Ледяной_Сердце 70
"Спадчына" - гэта вядомы верш Янкі Купалы, выдатнага беларускага паэта, які ўвайшоў у зал славы светавой літаратуры. Верш "Спадчына" быў напісаны ў 1906 годзе і яўляецца адным з найвыдатнейшых твораў паэта.У гэтай вершы аўтар аписвае свае пачуцці, перажыванні і глыбокую сутнасць беларускага народу, паказваючы важнасць нацыянальнай культуры ў жыцці кожнага чалавека. З назвы верша нам стаецца зразумела, што аўтар дасць нам заўдагу аднаковую прыладу з інэтэрактыўным нацыянальным музэем.
У першай частцы верша Янка Купала асланоўваецца на спадчыну сваіх прадкаў - іх мову, традыцыі, мастацтва, нацыянальнае спадчына. Аўтар кажа, што ён мае гонар носіць гэтую спадчыну і гатовы на ўсё для яе абароны.
У наступнай частцы, Янка Купала прыходзіць да прызнання, што ягоў дарэчнасць - гэта паэтычнае слова. Ён сапраўды верыць у сілу слова і перакананы, што яго творчасць можа пранісці святло і надзею ў сэрцах людзей.
У гэтай вершы, Янка Купала таксама асабліва актывізуе працэс нацыянальнай самаідэнтыфікацыі. Аўтар заклікае сваіх сапраўдных сяброў прагнуць да свабоды, перамогі і незалежнасці, ствараючы новую Беларусь.
Характэрнай асаблівасцю верша "Спадчына" з"яўляецца мастацкае выкананне, панімаць якое могуць не толькі беларускія чытачы, а і ўсе людзі, якія здольныя ўціснуць у свае сэрцы другую народную культуру, пераплеценую з паэзіяй.
Гэта памяць, грудкі пручэньня, паэтычная гандроўка, якую беларускія людзі нясуць у сабе з пакаленьня ў пакаленьне. "Спадчына" - гэта не толькі вялікі твор Янкі Купалы, але і сімвал беларускага духу, вернасці сваёй зямлі і нацыі.