Якія асаблівасці мела грамадская сітуацыя падчас Вялікай Айчыннай Вайны і якую ролю гуляла літаратура ў жыцці народу?

Lyagushka

23

Вялікая Айчынная Вайна, якая праходзіла ў часы Другой Сусветнай Вайны, мела некалькі асаблівасцей, якія даследавальнікі часта падцягваюць, калі гутараюць пра сацыяльна-грамадскую адаптацыю народу ў часы вайны.

Адначасова ў грамадства адбывалася мноства зменаў і асаблівасцей, якія робілі Вялікую Айчынную Вайну ўнікальнай падзеяй.

Адной з асаблівасцей была актыўная ўдзел жаночага насельніцтва ў ваенных дзеяннях. Жанчыны прымацоўваліся да працы на фабрыках, у гаспіталі і на постах цівільнай абароны. Яны таксама прымацоўваліся да партизанскай дзейнасці і атрымлівалі статус удзельніц легіянаў. Гэта ўзвышаў абраз жанчыны ў грамадстве і расшыраў яе ролю ў адзінцовай і грамадскай дзейнасці. Літаратура гарманоічна адлюстроўвала галоўныя змяненні ў сацыяльна-грамадскай ролі жанчыны падчас вайны, паказваючы яе ці сябеобраз як сімвал сілы, самазапару і мужнасці. Творы літаратуры падчас вайны ў вялікай ступені размаўлялі пра жаноцтва і цантраўныя жаночыя герояў, вызначаючы так іхнюю долю, як і суть.

Яшчэ адной асаблівасцю Вялікай Айчыннай Вайны быў пераклад калядоў маладымі людзьмі. Багата малышаў і падлеткаў ставалі ваякамі ў актыўным раіры, амаль незалежна ад свайго веку. Падчас вайны літаратура акцэнтавала ўвагу на героях-падлетках, якія змагаліся з дарослымі абнымка, выконваючы сваю патрыятычную долю. Такім чынам, літаратура была як сваярства памяць маладых герояў, што гульніклай ролі ў форміраванні беларускага этносу ў вайне.

Галоўная роля літаратуры ў жыцці народа падчас Вялікай Айчыннай Вайны палічыцца такая: вызначэнне мастацтва, што пашыраналася на небяспеку, займальны момант, распаведанне рускай душы, дыктаваная патрабаванням палітычнай ідэалогіі вайны, функцыянальная інфармацыйная інстанцыя, якая зарэгуляваўала культурна-адукацыйны працэс. У Айчынну Вайну, як змяніўся якіраз музычна-эстэтычны матэрыял адносна масавай публікі, які знайшоў свой прадмет спажыўнасці ўвекаванні фанатызм, ужо ніколі не актыўную барацьбу і капітуляцыю перад загранічнай культурай. Сапраўды, падчас вайны літаратура ў радам з іншымі мастацкімі жанрамі выступала вітуальнай сферай, дзе ў любы момант часу можна было адвярнуцца да мінулага і часовага кантэксту. Бліжэй падчас вайны, калі супраціўныя і героічныя чыны становяцца адлюстраваннем яго зместу, функцыянавала шматметафарная фантазія і історыографічная пытання.

Інымі словамі, літаратура ў вайне стала быць тыповай фармай мысленьня народа, генератарам ідэй, гіднасці і цнот. Стварэнне літаратурных утварэнняў, што адлюстроўваюць сапраўдную сутнасць вайні, дапамагла людзям размышляць пра вайну ў гістарычным кантэксце, а таксама развіцца на духоўным і маральным узроўнях. Такім чынам, літаратура гульнікла ролю ў фарміраванні і ўмацаванні патрыятычных гандлюраў у сацыяльна-грамадскай сферы, дапамагла выяўляць нацыянальнае ідэнтычнасць і прыстасоўвацца да непростых часоў вайны.