1. Якую соцыяльна-філасофскую і гуманістычную сутнасць можна прызначыць п’есе «Раскіданае гняздо»? 2. Якія ўласцівасці
1. Якую соцыяльна-філасофскую і гуманістычную сутнасць можна прызначыць п’есе «Раскіданае гняздо»?
2. Якія ўласцівасці мае сюжэт п’есы? Якія асноўныя сюжэтныя лініі?
3. Какія праблемы ўключае твор? Якія рашэнні запрапонаваў Янка Купала? Ці ёсць вылучаны лепшы шлях? Абгрунтуйце.
4. Якія групы персанажаў можна вызначыць у п’есе?
5. Як Сымона адрозніваецца ад Зоскі? Чым адрозніваецца іх праўда?
6. Якую ролю грае вобраз Старца ў драме?
7. Для чаго, на вашу думку, уводзіцца вобраз Невядомага аўтарам?
8. Якую сімваліку несе ў сабе драма: сям"я?
2. Якія ўласцівасці мае сюжэт п’есы? Якія асноўныя сюжэтныя лініі?
3. Какія праблемы ўключае твор? Якія рашэнні запрапонаваў Янка Купала? Ці ёсць вылучаны лепшы шлях? Абгрунтуйце.
4. Якія групы персанажаў можна вызначыць у п’есе?
5. Як Сымона адрозніваецца ад Зоскі? Чым адрозніваецца іх праўда?
6. Якую ролю грае вобраз Старца ў драме?
7. Для чаго, на вашу думку, уводзіцца вобраз Невядомага аўтарам?
8. Якую сімваліку несе ў сабе драма: сям"я?
Milana 62
1. П’еса "Раскіданае гняздо" мае соцыяльна-філасофскую і гуманістычную сутнасць. Яна адлюстроўвае складаную сацыяльную сітуацыю ў сялянскай сям"і ў часы буржуазнай перабудовы. Аўтар, Янка Купала, ставіць пад сумневам і крытычна адносіцца да маральных норм таго часу, выяўляе прыгнечвальныя сталыя класавыя пабудовы і падзеляе гуманістычнае веданне пра чалавека.2. Сюжэт п’есы вызначаецца прадстаўленнем інтрыгі, драматычных пераплетанняў і развіццём асноўных персанажаў. Асноўныя сюжэтныя лініі ўключаюць каханне і шлюб, гандлёвыя справы і крымінальныя інтрыгі, узнагароды і месцасцілагі. У п’есе ёсць некалькі паралельных сюжэтных ліній, што аслабляюць асноўныя інтрыгі і надаюць ёй больш асаблівую драматычнасць.
3. Твор адлюстроўвае шэраг праблем, якія ўласцівыя беларускай сялянскай сям"і ў часы перайды таго часу. Галоўнай праблемай ёсць супярэчнасць паміж традыцыйнымі сялянскімі цэнтрамі і новымі гарадскімі цэнтрамі, якія змянялі жыццё людзей і нарушалі іх традыцыйныя цэнтры жыцця. Янка Купала ў сваёй п’есе прапаноўвае рашэнні ў выглядзе вызвалення ад асабістай залежнасці і супраціўскага асвятлення. Ёсць некалькі вылучаных лепшых шляхоў, якія адлюстроўваюцца ў творы: супраціўскі дух, пастаянны развіццё асобы, шматбакоўне навучанне, любоў і злагоду.
4. У п’есе можна вылучыць некалькі груп персанажаў. Сялянская сям"я, якая складаецца з бацькі, маці, сына і дачкі, адлюстроўвае традыцыйныя сялянскія цэнтры жыцця. Гарадскія персанажы, такія як купец, рабін, еўрагештапавец, наводнік і іншыя, адлюстроўваюць новыя гарадскія цэнтры і іх вплыв на сялянскую сям"ю. Таксама існуе група паўстанцаў, якія замацаваныя за вызваленне і спрачаюцца з іншымі персанажамі.
5. Сымона і Зоска, як дзве асноўныя героіні п’есы, адрозніваюцца адна ад адной іх чаргова. Сымона, маладая і энергічная дзяўчына, атрымлівае асветленне і рашаецца заніжаць ў сваёй жыццё залежнасць ад мужчын. Зоска, з-за сваёй багатай замужнясціў, становіцца жывым прыкладам марнатрацтва і аддаленасці ад сапраўды. Яны таксама адрозніваюцца па сваёй праўде. Сымона ісцінасна глядзіць на справы і вытрымлівае свае прынцыпы, у той час як Зоска замацавалася ў калонках ўбачэння свайго мужа і суадносіцца да сваіх мэтуў па-рознаму.
6. Вобраз Старца, якога адлюстроўвае Янка Купала, грае значную ролю ў драме. Ён прадстаўляе сапраўднай адлюстраванне айчыны і традыцыйнага сялянскага жыцця. Старец ўплывае на асноўных персанажаў, дае ім раду і падтрымку ў складаных сітуацыях. Вобраз Старца адлюстроўвае мудрасць і вопыт, якія гуляюць важную ролю ў якасці падтрымкі для асноўных герояў.
7. Вобраз Невядомага аўтарам уводзіцца для таго, каб паказаць, што ўся гісторыя песні адбываецца ў бліжэйшым будучыні. Аўтар падразумевае, што прыходзіць новае час і змяніцца сытуацыя. Невядомы аўтар, які адлюстроўвае глыткі людзей ў будучыні, таксама гэта прапануецца як святло ў канцы тунеля, як прагноз лепшага часу.
8. Драма насычаная сімвалікай, а адна з цэнтральных сімвалаў - сям"я. Сям"я, якая складаецца з бацькоў, дзяцей і іншых роднастайных асобаў, сымбалізуе традыцыйныя цэнтры жыцця і духавасці беларускага народу. Яна паказвае значэнне адносін, любоў і адданасць, а таксама вызывае пытанні аб зносінах паміж бацькамі і дзяцьмі, адкідаецца выглядам сімвалу моцнай праўды і гармоніі.