Станзидораыя-leninytychnyj жанр мастацтва, створаны для выразлення асобнага стану, эмоцый, думак альбо дачучаць до чытальніка нейкія праблемы альбо імпрэсіі. "Жняя янка" - гэта стыхатворэнне беларускага класіка Янкі Купалы, якое было напісана ў 1906 годзе.
На працягу структуры стылю "Жняя янка" складаецца з 22 станзаў. Кожная станза складаецца з 8 радкоў, у якіх задзейнічаныя асноўныя рымы з паўтарэннямі. Гэта дае стыхіі асаблівую рытмічнасць і запамінальнасць.
За дапамогай малюнкавых апісанняў, стылістычных сродкаў - метафор, сінекдохі, анафор, алегорыі і механізма ўзаходзіць у глыбіню душы, мяцець намыслы якія хацелася перадаць радунам, пячорны аб"ектыўнай рэальнасці. Пры гэтым "Жняя янка" адлюстроўвае беларускую вёску і пра сельскую працу, але гэтая тэма пашыраная, і жана ў якае масціроўкі аказваецца пстрыгам пра сельскую долю сумленнага чалавека, гістарыю народа.
Асноўнымі формальнымі характарыстыкамі "Жняя янка" з"яўляюцца:
1. Метрычная арганізацыя: станзы маюць аднолькавыя працягласці і аб"ёмы.
2. Рытм: уласцівая галасніца ўкладаецца ў структуру стрункі, мелодыю мовы, якая ўяўляе сабой магчымасць стыхіі.
3. Характэрныя сцягненні і скасавыя паўтаранні: гэтыя стылістычныя сродкі вядуць да паляпшэння ўяўлення пра асноўнай тэме.
4. Файлагічнасць: дае магчымасць чытачу ўзгадаць прычыну сэнсу прадстаўлення асобистага адносін.
5. Абразная нагрузка: яна дае аўтару магчымасць раскрыць прыгажосць і сэнс прыроды і чалавечых думак, апісаць надзею на прыгажосць, эстэтыку і людскую працу.
Такім чынам, "Жняя янка" - гэта зразумелае і эмоцыйна насычанае стыхатворэнне, кожны радок якога хацела прапанаваць новым поглядам на проблему жыцця сельскай громады. Гэта працяглы твор, які разважае пра приносцы працы, прыроду, гроду і значэнне духоўных пацешаў у жыцці чалавека.
Солнечный_Феникс_665 25
Станзидораыя-leninytychnyj жанр мастацтва, створаны для выразлення асобнага стану, эмоцый, думак альбо дачучаць до чытальніка нейкія праблемы альбо імпрэсіі. "Жняя янка" - гэта стыхатворэнне беларускага класіка Янкі Купалы, якое было напісана ў 1906 годзе.На працягу структуры стылю "Жняя янка" складаецца з 22 станзаў. Кожная станза складаецца з 8 радкоў, у якіх задзейнічаныя асноўныя рымы з паўтарэннямі. Гэта дае стыхіі асаблівую рытмічнасць і запамінальнасць.
За дапамогай малюнкавых апісанняў, стылістычных сродкаў - метафор, сінекдохі, анафор, алегорыі і механізма ўзаходзіць у глыбіню душы, мяцець намыслы якія хацелася перадаць радунам, пячорны аб"ектыўнай рэальнасці. Пры гэтым "Жняя янка" адлюстроўвае беларускую вёску і пра сельскую працу, але гэтая тэма пашыраная, і жана ў якае масціроўкі аказваецца пстрыгам пра сельскую долю сумленнага чалавека, гістарыю народа.
Асноўнымі формальнымі характарыстыкамі "Жняя янка" з"яўляюцца:
1. Метрычная арганізацыя: станзы маюць аднолькавыя працягласці і аб"ёмы.
2. Рытм: уласцівая галасніца ўкладаецца ў структуру стрункі, мелодыю мовы, якая ўяўляе сабой магчымасць стыхіі.
3. Характэрныя сцягненні і скасавыя паўтаранні: гэтыя стылістычныя сродкі вядуць да паляпшэння ўяўлення пра асноўнай тэме.
4. Файлагічнасць: дае магчымасць чытачу ўзгадаць прычыну сэнсу прадстаўлення асобистага адносін.
5. Абразная нагрузка: яна дае аўтару магчымасць раскрыць прыгажосць і сэнс прыроды і чалавечых думак, апісаць надзею на прыгажосць, эстэтыку і людскую працу.
Такім чынам, "Жняя янка" - гэта зразумелае і эмоцыйна насычанае стыхатворэнне, кожны радок якога хацела прапанаваць новым поглядам на проблему жыцця сельскай громады. Гэта працяглы твор, які разважае пра приносцы працы, прыроду, гроду і значэнне духоўных пацешаў у жыцці чалавека.