В.Дунін-Марцінкевіч. Пінская шляхта . Якія асаблівасці характарызуюць шляхту ў творы аўтара? 1) Якія характарыстыкі

  • 44
"В.Дунін-Марцінкевіч. "Пінская шляхта". Якія асаблівасці характарызуюць шляхту ў творы аўтара?"

1) Якія характарыстыкі шляхты дасціпна з"яўляюцца інертнымі, закамплексаванымі, застойнымі і аддаўсці ў аблытань забабонам; якая не мае сацыяльнага і гістарычнага значэння; фанаберлівая.

2) Якую масу шляхты ўтвараюць ганарлівыя і амбіцыёзныя асобы, якія ў сваёй большасці малакультурныя, нават непісьменныя, з адлюстроўкамі вераванняў; чыера можна пашанаваць.

3) Якое ў сваім большай ступені прымаецца сваім панскім становішчам (званнем пана, двараніна); духоўна абмежаваная; самалюбніца.

4) Хто з пэўнай надзеяй глядзіць у будучае, рэлігійная; якая ўвасобіць няхтуе званням шляхціцы.

5) Якая знаходзіцца ў стане палітычнага дрэма; кансерватыўная; жыве ў ныгоднасці; мае прасоўвыя цэннасці, ідэалы - маральныя пустоту; мае нязначныя палітычныя інтарэсы."
Vesenniy_Les
53
Першае ўяўленне аб шляхце, якое прадстаўляецца ў творах аўтара В. Дуніна-Марцінкевіча, мае шэраг асаблівасцяў. Даведаемся пра іх падрабязней:

1) Шляхта, згодна з апісаннем Аўтара, мае складанасці ўразумення і новаторства. Аўтар прызнае шляхту застойнай і закамплексаванай. Яны прытрымліваюцца традыцыйных цанносцяў і прывычак, і маюць погледы, якія не змяняюцца згодна з часам. Гэтыя людзі не старадаюць навуковым прасоўваннем і ўваходнаю ў апавяданне з"яўляюцца інертнымі і аддаўсці ў аблытань забабонам. Варта адзначыць, што гэта можа быць вызвана іх асабістай бескрытычнасцю. Шляхта, пераважна, ізаляваецца ад змяненняў ў суспільстве і загрузжаецца ўласнымі просьбамі і прадбачэннямі, не ўласцівымі парадку дня, што робіць іх фанаберлівымі.

2) У шляхецкай клясе ў большасці выпадкаў можна сустрэць малакультурных, нават непісьменных асоб. Шляхцічы пакладаюць большую вагу на сваё гербавое прызначэнне і гонар, чым на адукацыю і навуку. Нават хоць многія з іх ганарлівыя і амбіцыязныя, яны могуць няспрымальваць іншыя формы культуры і працуюць болей на пошану і веру, чым на навуку. Гэтыя людзі спрабуюць знайсці сваё месца ў суспільстве праз свой герб і вераванні.

3) Шляхецкі стан, у сваю чаргу, надае нізкую ўвагу духоўным і матэрыяльным багаццю і ўваходсіць у панскі кастыль асобы. Іх панскі стан мае важнейшае значэнне для іх саміх, і яны патрактаваныя духоўна. Шляхта няма шырокіх горызонтаў думкі і здольнасцей адчуваць іншыя радасці і пазнанні, яны абмежаваныя ў сваёй пыта толькі на зменшэнне сваіх прадстаўленняў.

4) На канец, душы шляхтычаў хаваюць самалюбства і часта прыцвяржаюцца сваёй ўзнаўленасцю. Шляхта стражаў сваё паважлівае становішча і перад усім старадае ад сваёй ганарыцца. Гэта самае тымчасовае і іхнё большае ўваходзіць у фое і вялікы дасаг перад сваёй адукацыяй.

Такім чынам, творы В.-Дуніна-Марцінкевіча "Пінская шляхта" глыбока аналізуюць шляхецкую клясу таго часу, адлюстроўваючы яе асаблівасці, такія як інертнасць, закамплексаванасць, фанаберлівасць, малакультурнасць, зашэрагаванасць на вераванні, аддаленасць ад суспільнага развіцця і прызначэння свайго панскім становішчам, духоўную абмежаванасць і самалюбства.