Сябры Міця і Валерка збліжаліся, каб сісці на электрычку, прыскараўшыся падчас спяшальнай хадзілкі. Яны праходзілі

Сябры Міця і Валерка збліжаліся, каб сісці на электрычку, прыскараўшыся падчас спяшальнай хадзілкі. Яны праходзілі па агароджанай дарозе, нацякаючы калгасны сад, пераканаўшыся праз гуртовы чыгуначны мост. Абодва яны былі апрануты ў студэнцкія касцюмы, а на нагах мелі боты. У руках у кожнага з іх былі вядзеркі. Ватрыццам мы знаходзіліся на станцыі. Жоўты домік прысталіўся да невялічкага халяватага парку. Электрычка, як алень, трубіла ў лесе за паваротнікам. Цягнік ціха падвез прымаўлю іх да станцыі. Пасажыры забіліся і насупаныліся. Іх у руху ўцягнулі вёдры, укладзены плашчыкі. Міця і Валерка ўзяліся сесть у апошнім вагоне. Электрычка зноў пацякала, павольна пасуваючыся.